In de vele jaren dat ik nu met paarden bezig ben (ik rij vanaf mijn 8ste, dus dat is ondertussen ruim 40 jaar....) heb ik zoveel geleerd. En hoe ouder ik word, hoe meer ik leer, hoe meer ik weet.... hoe meer ik besef dat de woorden van John Swaab "een mensenleven is te kort om het te leren" zulke ware woorden zijn! Dat is soms frustrerend. Ik ga het dus nooit leren. Blijf altijd dingen fout doen bij de paarden. Maar het geeft me ook het fanatisme dat ik in me heb om er alles aan te doen om het toch zo goed mogelijk te doen en om in de jaren die me gegeven zijn, zoveel mogelijk te leren en zoveel mogelijk kennis ook weer door te geven.
Maar daar gaat dit hoofdstuk niet over. Dit hoofdstuk gaat over mijn leermeesters.
Als ik na ga denken over wie mij echt wat heeft geleerd, dan kom ik als eerste uit bij alle paarden waar ik mee heb mogen werken. Van de pony's op de manege, van de pony's en paarden die ik mocht zadelmak maken, die ik mocht rijden omdat ik een handig meisje was. Oh wat deed ik het toen verkeerd. Maar oh wat heb ik er veel van geleerd!
Ik denk aan mijn grote liefde Charlie, de mooiste pony van de hele wereld. Hij leerde me wat houden van is. Hij leerde me vallen en opstaan. Hij leerde me voelen en hij leerde me hoe sterk een band tussen paard en mens kan zijn.
Ik denk aan Kismi. De mooie merrie met wie ik voor het eerst Z reed. Wat was ik trots dat IK daar reed met mijn hoedje! Ik denk aan Romanesque met wie ik aan het Antoine de Bodt avontuur begon. Met hem leerde ik voor het eerst ECHT paardrijden op een eerlijke en verantwoorde manier.
Ik denk aan De Rechter, zeker één van mijn grootste leermeesters. Hij leerde me voelen hoe het moet voelen. Zalig! Hij leerde me hoe een perfecte basis moet zijn, maar ook hoe een aan elkaar gereden paard voelt. Iedere keer weer als ik op zijn rug mocht zitten leerde ik zoveel van hem! Iedere rit met hem was genieten.
Mijn huidige paarden Great George en Crème de la crème en natuurlijk de trainingspaarden die hier staan, blijven me ook nu iedere dag weer leren. Wat ben ik ze dankbaar!
Goede trainers zijn in mijn ogen niet zo makkelijk te vinden. Ik heb het geluk dat ik van geweldig goede paardenmensen mocht leren en hopelijk nog jaren mag leren!
Tijdens de clinics die we gedurende onze jaren over de vloer bij John Swaab en zijn vrouw Pieteke de Reus volgden, zagen we Rien aan het werk. Toen wist ik al dat als ik later groot zou zijn, ik bij hem wilde lessen.
In oktober 2010 vond ik dat De Rechter en ik er klaar voor waren. En werd ik groot groot fan van deze briljante man. Rien leerde me weer zoveel nieuwe dingen! Een paard ECHT van achter naar voren rijden, de achterbenen in je handen voelen, de verticale en horizontale balans met elkaar combineren. De Rechter met zijn mooie en zeer goed bevestigde basis veranderde enorm. En ook bij de andere paarden merk ik hoe deze geweldige manier van rijden de paarden mooier en sterker maakt.
Tijdens de lessen ben ik uiteraard aan het rijden, aan het voelen, aan het leren. Maar hebben we ook vaak zeer interesante discussies en gesprekken. Rien is open en open-minded. Dat maakt het iedere keer een feest om bij Rien te lessen!
In februari 2013 kreeg ik mijn eerste les van Wendy Murdoch, een Amerikaanse zitspecialist.
Geen idee wat ik kon verwachten maar gestuurd door de steeds erger wordende pijn in mijn rechter heup...
Ik kwam lyrisch thuis! Het is niet uit te leggen wat ze doet, je moet het ervaren. Maar sinds die ene les wilde ik maar 1 ding; MEER! Daarna heb ik al veel clinics en lessen mogen volgen EN organiseren we 1 of 2 keer per jaar zelf clinics met Wendy.
Iedere keer weer ben ik enorm enthousiast. Door wat ze met je doet, maar ook door haar enorme kennis en energie waarmee ze die kennis met haar leerlingen deelt.
Wat een geweldige vrouw. Ze leerde me zitten! En ze leerde me niet te snel tevreden te zijn. Ze is zeer fanatiek in haar lesgeven en geeft zich voor de volle 100%. Nog jaren na haar lessen (ik stopte in 2005 bij haar omdat Antoine toen op mijn pad kwam) hoorde ik haar lesgeven tijdens mijn rijden.
In 2005 kwam Antoine in mijn leven omdat Anja en ik ons hadden ingeschreven voor een les. En dat was het begin van een nieuw tijdperk.
In mijn leven heb ik zelden iemand ontmoet met zoveel kennis over paarden als Antoine. Van deze man leerde ik eerlijk en correct paardrijden, de paarden in hun verticale balans te herstellen. Nooit eerder heb ik iemand gehoord over de verticale balans van het paard. Die, zo weet ik nu, ZO belangrijk is!
Van Antoine leerde ik kreupele paarden zuiver te krijgen en problemen als rennen, bokken en steigeren, op te lossen.
Door Antoine ben ik weer fulltime in de paarden gaan werken en is Stal Mireille ontstaan.
Mireille den Hoed
Revalidatietrainer & Instructeur Klassieke Dressuur
Plagweg 16 - 7399 RN - Empe
Tel: +31 (0)6 - 24 09 54 82 | info@stalmireille.nl